Het zal wellicht enige verbazing opwekken, die enorme media-aandacht voor Sylvana Simons en haar nieuwe partij BIJ1, omdat ze op het moment slechts 1 zetel heeft in het dorp Amsterdam en daarnaast gemis aan een coherente woordenschat en (zelf-)kennis. Normaliter zouden er geen reden moeten zijn voor zoveel aandacht van de persmuskieten. Maar de idealen van de partij zijn een bladzijde uit het boekje van beleidsmakers op het ministerie en daarom is er een zekere bijval vanuit het systeem voor deze nieuwe partij. Hoewel vermoedelijk al langere tijd gehoopt – hoop ja, geen kennis – zou zijn dat dergelijke grut binnen het partijkartel te houden viel.
Het ministerie waarom het gaat is het Ministerie van Binnenlandse Zaken, waar beginjaren tachtig de multiculturele samenleving werd verzonnen, een nachtmerrie die tot aan vandaag de dag de levens van de autochtone werkenden lastig maakt. Architect achter dit beleid was Henk Molleman, de toenmalige voorzitter van de Directie Coördinatie Minderhedenbeleid op het eerdergenoemde ministerie. Alle verschillende minderhedengroepjes kregen ondersteuning om in de nieuwe maatschappij vooruit te geraken.
Het gevolg van dit beleid was, dat van de ene op de dag de maatschappij in tweeën werd verdeeld, van zielige minderheden, die subsidies en andersoortige ondersteuning ontvingen en de ‘ontvangende samenleving’ oftewel autochtonen, die geen hulp kregen, ook al behoorden ze tot de sociaal zwakkeren en wonen ze al generaties in Nederland. Het werd de basis voor de gesegregeerde samenleving, met uiteraard het probleem – niet aan gedacht of zo? – van het grotere geheel van de maatschappij (cultuur, instellingen, etc.) die uiteraard Nederlands is, al wel zeker 700 jaar.
Daar richt een partij als Bij1 zich dan ook op, want er is immers nog veel meer te halen, zeker via de calvinistische burgerij die wel openstaan om weg te geven, wat niet aan hen is om weg te geven. Zo zit Zwarte Piet in het vizier, of de zwendel van ‘institutionele racisme’ of via de herstelbetalingen vanwege slavernij. De minderhedengroepen, zoals vaak door leidende figuren onder hen geduid, gaan zelf in Nederland een nieuwe samenleving maken, het behoeft niet te worden aangegeven dat dit ten koste zal gaan van de oorspronkelijk inwoners.
Sjors Remmerswaal 