Hanzestad Hamburg

Gelegen in het noorden van Duitsland, de Hanzestad Hamburg.

Satirische tekeningen in Ratzeburg

Midden op een eiland in de stad Ratzeburg zit naast een substantieel kerkgebouw een museum in een oud woonhuis, helemaal toegewijd aan één tekenaar. Het gaat om A. Paul Weber (1893-1980) die daar in de regio, het Noorden van Duitsland, jarenlang heeft gewerkt en gewoond. Het merendeel van zijn werk hangt daar, tekeningen en schilderijen, evenals materialen die hij gebruikte om dit te verwezenlijken. Vooral interessant bij deze materialen is de grote steencollectie die er nog altijd ligt en waarop de tekeningen staan. Hij maakte gebruik van deze en natuurlijk inkt om middels grafische techniek, te weten lithografie, in grotere getale zijn tekeningen te kunnen vermenigvuldigen.

Een van de tekenstijlen waarmee Weber zijn brood verdiende waren spotprenten met daarop dieren als waren het mensen en hun bezigheden. Volgens de begeleidende tekst in het museum is het zo dat ‘sinds de Griekse antieken kent men in de literatuur de kunstvorm van de fabel’. Dieren dragen voor eenieder herkenbare eigenschappen met zich mee zoals de listige vos en de domme ezel. Het is een manier om middels vervreemding wat afstand te scheppen en daarmee ongestraft mensen toe te spreken op hun gedragingen.

Er zijn daar nogal wat leuke spotprenten te bewonderen die zeker van alle tijden zijn. Zoals de ezel op de buhne in een geslepen kledij die een voordacht houdt omringt door honden en andere trouwe dieren. Een opzichtige verwijzing achter een van de tekeningen – en daarom niet minder goed – is de man die naarstig zoekt achter een doek met daarop de uitbeelding van moderne kunst; ‘zit daar nog wat achter?’.

Het geeft wel aan hoe scherp spotprenten kunnen zijn door in één afbeelding weer te geven hoe de situatie in elkaar steekt, waar anders een opstel nodig is om dit helder en klaar uit te leggen. Daarnaast telt het museum een aantal schilderijen die A. Paul Weber als hobby maakte, zijn volledige levensloop en vooral veel tekeningen. Aanrader.

2e Dietse Bazuin – Zwaneneditie

Mijn artikel; Vakwerk met toewijding

Sjors Remmerswaal, origineel stuk voor deze publicatie

Lees het tijdschrift HIER:

Caravaggio-Bernini in het Rijksmuseum

Het ontstaan van Barok in Rome‎.

Dietse Bazuin; voorstelling van bundel artikels

Mijn bijdrage; De molen als cultureel erfgoed
Sjors Remmerswaal – origineel gepubliceerd in Revolte, 2011

Lees het tijdschrift HIER

Net over de grens; Kleef

Net over de grens, ietwat voorbij Nijmegen, ligt Kleef.

ALEXANDER WOLFHEZE: “IRAN IS DUIDELIJK DEEL VAN DE INDO-EUROPESE CULTUURCIRKEL”

Vraaggesprek met dr. Alexander Wolfheze over Iran en haar cultuurgeschiedenis;

Hier te lezen

ZWARTE GEZICHTEN TIJDENS ’STRAW BEAR FESTIVAL’ IN OOST-ENGELAND

Nieuwsbericht over Whittlesey, in het oosten van Engeland, waar ieder jaar het Straw Bear Festival georganiseerd.

Hier te lezen

Film: Silence

Een Amerikaanse film van de bekende filmregisseur Martin Scorsese en met topacteurs als Andrew Garfield, Adam Driver en Liam Neeson in de belangrijke rollen. Het is een productie uit 2016 en gaat over de missiewerking vanuit de katholieke kerk in Japan ergens in de 17e eeuw. Het brengen van het christelijke geloof naar een land dat bijna volledig boeddhistisch is en waarbij de lokale krijgsheren andere geloofsuitingen met harde hand uitbannen. Het verhaal neemt als perspectief de missie van twee jezuïtische paters die in Japan het geloof willen brengen en op zoek gaan naar hun mentor die het katholicisme verlaten zou hebben.

Duidelijk naar voren komen sympathie en bewondering van de regisseur voor het katholieke geloof en de missionarissen die dit met alle risico’s van dien verspreiden. Het wordt moeiteloos ingeweven in de Amerikaanse zendingsdrang als brengers van vrijheid en democratie en de ‘alles kan’ mentaliteit, tegenover de Japanse ordelijke, hiërarchische en homogene samenleving. De laatste zien dit als ontwrichtend en treden tegenover de verspreiders van het christelijk geloof dan ook keihard op.

In het verhaal wordt maar minimaal ingegaan op de motiveringen van de twee hoofdpersonages die het evangelie verspreiden en mist de diepgang over de werkelijke keuzes van een missionaris, dat verder gaat dat oppervlakkigheden. De relatie met god en enkel met god, de keuze om hem voor het leven te dienen en de wens om te evangeliseren, dat wil zeggen enkel het woord en verhalen te verspreiden.

De hele film duurt 2 uur en veertig minuten, dat is wel wat lang, hoewel deze door de goede verhaallijn en mooie beelden toch niet gaat vervelen. Het is duidelijk dat Scorsese de moeilijkheden van missionarissen wil belichten in hun wens de wereld te evangeliseren en dat dit met grote offers gepaard gaat. Het zal in het licht van het opzichtig Amerikaans imperialisme van deze dagen, ook veel mensen, waaronder ik, sympathie doen verwekken voor de andere kant van het verhaal. Van beschavingen die niet zo zitten te wachten op een verhaal van buitenaf.

Gezien bij en in Kasteel de Haar