Wie de dolle, lasterlijke campagne tegen politicus Thierry Baudet de afgelopen jaren heeft gevolgd, al is het maar zijdelings, zal zich afvragen wat de beste man nu voor een bedreiging is, dat men tracht hem op deze grove manier van zijn plannen af te brengen. Zijn het enkel de zeteltjes in de volksvertegenwoordigende lichamen die mogelijk mis worden gelopen door de figuren van de grote politiek partijen? Of is er meer aan de hand? Volgens mij is de politisering en in het publiek debat brengen van de breed uitgestrekte baantjesmachine van de grote politieke partijen, dus de kartelpartijen, hier voor een groot deel debet aan.
In deze baantjesmachine, de bureaucratische molen van de grote ideologische stromingen, daar zit een zeer interessante dialectiek in met een diabolische uitwerking op de maatschappij. De werking ervan, die niet alleen mensen op mooie banen zet, maar ook in de ruime aura mensen kan aantrekken, binden of afstoten én ook niet toelaten. Baudet met zijn romantisch-meritocratisch denken van de nijverige burger, ziet hierin enkel het probleem dat de samenleving zo verstoken blijft van kundige krachten op bepaalde functies en beseft onvoldoende de keiharde machtspolitieke grip die hier de drijvende kracht achter is.
Voorbeelden zijn er ten over van de kracht van het partijkartel, denk maar aan Pieter Broertjes,
de hoofdredacteur van landelijke krant de Volkskrant en lid van de PvdA, hij kreeg voor zijn verdiensten de baan als burgemeester van Hilversum in 2011. Het is dus niet enkel dat men op de werkplek zelf de wensen van grote partijen doorvoert, ook buiten de banen kan men veel controleren, want het baantje-met-goed-salaris zelf trekt aan. Hoe uitgestrekt de baantjesdraaimolen is? Nou die gaat verticaal door de samenleving heen, van de Hoge Raad en de ministeries, tot aan kleine stichtingen op gemeentelijke niveau.
Het is een gegeven dat macht, het extra sterk is wanneer onzichtbaar en dan optimaal functioneert. Wanneer iemand daarop een licht schijnt, het publiekelijk maakt, dan gaat een hoop hiervan verloren. Dit soort scherpe analyses van Baudet en daarnaast een zekere intellectuele onafhankelijkheid, maken dat hij niet een gewenst persoon is om in Nederland op een toppositie te raken, of om met zijn beweging veel te groeien. Al is het maar omdat de minister-president in ons land ook maar gewoon een middenkaderfunctie is en vast onderdeel van het partijkartel.
Sjors Remmerswaal 