Soms worden artikels geschreven die zelfs binnen een al miserabele situatie in ellendigheid opvallen. Zo zijn er al enige verschenen in dossier over het neerhalen van de lijndienst MH17 op 17 juli 2014, maar toch wist de Groene Amsterdammer te verbazen met wel opzichtige aanvallen op de enige, onafhankelijke Nederlandstalige onderzoeker in deze kwestie. Hij zou worden aangestuurd door de Russische geheime dienst en desinformatie verspreiden. Feiten om deze loodzware bewering te onderbouwen? Geen. Desalniettemin werden de beschuldigingen door de hele Nederlandse pers overgenomen.
Hoe zwaarder de bewering, des te beter dient dit te worden onderbouwd met feiten. Bronnen die dit met informatie staven, liefst voor het grote publiek benaderbaar, zodat men dit zelf kan lezen en verifiëren. Maar ook de bronnen dienen te worden gewogen, want er zijn evident spelers die er baat bij hebben om het verhaal een bepaalde kant op te sturen. Dit alles kun je natuurlijk ontlopen door zelf onderzoek te doen en als onafhankelijke partij deel te worden van het verhaal. Vermoedelijk is dat de reden, alsmede dat deze onafhankelijke stem in het MH17-verhaal feiten naar voren brengt die het scenario van de overheid tegenspreekt.
Zo leert het grote publiek dat dit geen Amerikaanse, voel-je-goed-film is, waarbij de moedige verslaggevers de slechteriken ontmaskeren, die vervolgens in de bak belanden en zij en de kijkers een lang en voorspoedig leven leiden. Dit is duidelijk een Nederlands verhaal, waarbij gekochte journalisten een eenvoudige onderzoeker het leven zuur te maken, zodat de lokale bureaucraten rustig kunnen slapen en de bevolking middels dagdagelijkse propaganda op het rechte pad wordt gehouden. Geef filmverhaal dus, maar een eigentijdse, Nederlandse nachtmerrie.
Sjors Remmerswaal 